Boompjes & Beestjes.

Ik heb nog een aantal foto’s van afgelopen maand in m’n archief die ik hier nog maar eens even afbeeldt. Deze foto heb ik gemaakt op 18 oktober in het Reestdal waar ik afgelopen maanden veel te vinden was, en natuurlijk niet alleen voor de Schotse Hooglanders maar ook voor de natuur. Onlangs zag ik nog een adembenemende foto van een Hooglander die een bad nam in één van de vele vennetjes in het avondlicht. Dus er blijft nog genoeg uitdaging over om dit gebied te blijven bezoeken.

 

 

 

Hier heb ik het avondlicht met z’n warme tinten vastgelegd. De silhouetten van de bomen steken er mooi scherp tegen af. Ook deze foto’s zijn weer gemaakt op een lokatie in het Reestdal.

 

 

 

 

 

 

 

Nevel en de zon op ’t water.

 

 

 

 

 

 

 

Deze foto is in Zwartsluis gemaakt op de steiger van het kolkje aan het Westeinde. Bij deze foto heb ik het statief gebruikt om een zo optimaal mogelijke compositie te maken zonder later in de de foto te hoeven snijden. Het lage standpunt heb ik zo gekozen om de dieptewerking in de foto zo groot mogelijk te maken.

 

 

 

 

 

 

 

 

Deze prachtige dame keek me aan met dromerige ogen en een kweilend snuitje. Dat vraagt toch echt om een foto.

 

 

 

 

Ook heb ik in de vrije natuur deze wolbaal ontdekt die volgens mij een kruising is tuusen een Drents Schaap en een Stekelvarken. Altijd leuk voor een spelletje Mikado.

 

 

 

 

En ook van deze medogenloze Schotse grasvreters kan ik maar geen genoeg krijgen. Het is mij een raadsel hoe deze knapen hun kostje opscharrelen tussen de dorre rotzooi.

 

 

 

 

 

 

 

 

Deze foto’s maakte ik op de terugweg toen de zon al bijna onder was. Toch wel weer even schrikken als deze stier plotseling voor je neus staat. Deze knaap heb ik nog eventjes genomen tegen de ondergaande zon.

 

 

 

 

En natuurlijk even een deuntje fluiten tegen de angst.

 

 

Boy George.

Wie kent Boy George nog ?  Je weet wel, die lange lijkbleke slungel die nog steeds met poppen speelt en zanger was bij ‘Culture Club’ Ik ken hem vooral van dat liedje ‘Do you really want to hurt me’. Tja, ik zou ‘m niet in elkaar meppen, maar een paar flinke corrigerende tikken hadden vast en zeker een heilzaam effect op deze stakker gehad. Onlangs kwam ik ‘m tot m’n stomme verbazing tegen in een Staphorster weiland. Hij vertelde me dat hij een nieuw leven was begonnen en zich grondig had laten verbouwen. En als ik ‘m daar zo fier zag ronddartelen op al z’n vier poten moest ik eerlijk toegeven dat hij een flinke opknapbeurt ondergaan had.

 

  

 Je raad natuurlijk al dat ik een hoop onzin sta uit te kramen maar ik vond de gelijkenis tussen dit paard en de slungel best wel treffend. Iemand vertelde mij dat het hier om een ‘Tinker’ gaat, een paardenras waar ik nog nooit van gehoord had. Het is een zeer opvallend fors paard met prachtige lange manen, een lange dikke staart, lange haren op z’n onderbenen maar vooral die prachtige blauwe ogen, om helemaal in te verdrinken zo mooi.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Ik ben 17 november één jaar.

Mijn space is alweer een jaartje oud. Ik weet nog goed dat ik op een regenachtige zondagmiddag op het lumineuze idee kwam om een een eigen weblog te starten. Met MSN Spaces natuurlijk super eenvoudig en binnen een paar uur had ik al iets in elkaar geflanst. Tot mijn stomme vebazing melde zich al snel een vriend. Niet te geloven, een echte vriend via internet. Het was Lourens http://foto-hobby-lourens.spaces.live.com/default.aspx?mkt=nl-NL&partner=Live.Spaces . ook een hobby fotograaf. En al snel volgden er meer. De meeste mensen knippen foto’s, slaan ze in de PC op en doen er vervolgens niets mee. Dat deed ik dus ook. ik was eigenlijk op zoek naar een extra drive voor m’n fotohobby en heb die in m’n weblog gevonden. Alweer een tijdje terug bracht Sandra me op het idee om foto’s te plaatsen op een fotosite waarbij je foto’s kritischer beoordeelt worden: http://www.footo.nl/ Daar heb ik een gebruikersaccount genomen: http://www.footo.nl/profiel/HenkJonkvorst.

Het tellertje op spaces staat op 17000 hits en daar ben ik helemaal niet ontevreden mee. Vooral de zoekakties in Google vindt ik zeer interessant. Zo komen heel veel schimmige typjes via zoekakties als ‘Gangbang’ en ‘Kinky party’ op mijn log terecht waar men heel andere info aantreft dan men zou verwachten. Ook de Braziliaanse Loopspin doet het geweldig goed: http://henkjonkvorst.spaces.live.com/blog/cns!EA1966A131EF33B5!3043.entry 

Rest me nog om al m’n spacevrienden hartelijk te bedanken voor jullie support en leuke reacties. De één wat meer, de ander wat minder maar dat maakt allemaal niet uit. Sommige kennen me wat beter via communicatie achter de schermen, en dan kom je soms tot verrassende en openhartige gesprekken. Alles bij elkaar opgeteld ligt het zeker in de bedoeling om er nog een tijdje mee door te gaan.

 

Ik wil hier nog even wat foto’s laten zien van experimenten die ik thuis uitvoer als het weer eventje wat minder is.

Deze fles drank heb ik opgesteld waarbij ik de randen van de fles heb verzacht en de foto plaatselijk weer verscherpt om een beetje de illusie te wekken dat de fles uit de muur komt.

 

Proost.

 

 

Dit beeldje heb ik belicht met een blauw ledlampje in een halfduistere ruimte waardoor je een natuurlijke zwarte achtergrond kan creéren.

 

 

Bij deze foto heb ik een tomaat gebruikt en van achteren beschenen met een flinke lamp waardoor de tomaat oplicht.

 

 

 

 

Deze detailfoto heb ik op de fotosite geplaatst als deelnemer aan een wedstrijd met als thema ‘Alledaagse dingen’ en heb mijn motivatie voor deze plaat als volgt omschreven: Deze klink gaat dagelijks regelmatig naar beneden en het slotje op rood voor de alledaagse behoeften. Als een poep en een plas nog geen alledaagse bezigheid is weet ik ’t ook niet meer.

 

 

 

 

Van deze fles douchegel heb ik een opstelling gemaakt en met meerdere verschillend gekleurde ledlampjes beschenen.

 

 

 

Tenslotte even iets heel anders. Een paddo met toch wel een bijzondere uitstraling die ook op de fotosite nogal eigenaardige reacties uitlokte http://www.footo.nl/foto/125478 Misschien dat de heksjes die af en toe op m’n space rondfladderen weten wat het nut is van deze eigenaardige stinkpaddo.

 

 

Fotografie in Zwart & Wit.

 

Ik ben een echte kleurenfanaat, maar in enkele gevallen zet ik foto’s om naar Z/W. Wanneer ik een gevoel van nostalgie in een foto wil versterken is Z/W voor mij de oplossing. Het mooie bij deze foto’s is dat je contrasten zo mooi kan aandikken. Ik ken ook fotografen die hun foto’s rechtstreeks in Z/W schieten, en door  contrastinstelling in je camera aan te passen kan je ook heel mooie resultaten bereiken. Toch schiet ik altijd in kleur, omdat een kleurenfoto altijd nog kan worden omgezet naar Z/W, andersom kan dus niet.

Veel mensen versterken een nostalgisch gevoel in een foto door deze om te zetten naar Sepia. Als ik ergens een aversie tegen heb is dat wel tegen foto’s die omgezet zijn naar zo’n schijtkleur. Voor mij oogt zo’n foto alsof íe jaren in een palingrokerij heeft gehangen. Voor mij dus alleen zwart & wit.

Nostalgisch straatje in Hasselt. Met grote moeite een composite kunnen maken zonder auto’s die bijna overal het straatbeeld ontsieren.

 

 

Hoekhuisje in Blokzijl. Het enige teken van de huidige tijd is de vliegtuigstreep in de atmosfeer.

 

 

Dit mestkarretje was in de authetieke Staphorster kleuren geschilderd. Toeristen vinden deze kleurtjes prachtig, ikzelf ben er wel een keer op uitgekeken en heb ‘m omgezet naar Z/W en de contrasten keihard gemaakt.

 

 

Deze Staphorster stappers heb ik door de vitrine vastgelegd en gezien het uitgesleten aanzicht van deze schoenen leek me deze ook uitermate geschikt voor Z/W.

 

 

Deze gerestaureerde molen ademt toch wel degelijk een ouderwets sfeertje uit en zou je maar zo tegen kunnen komen in een openlucht museum.

 

 

Tijdens een dagje varen op de Friese meren passeer je heel wat van deze oude schuitjes.

 

 

Ook portretjes van kinderen doen het soms heel goed in deze sobere uitstraling. Deze dreumes vermaakt zich prima met het soort speelgoed waar ik zelf ook nog mee heb gespeeld.

 

 

Oude grafzerken waar soms meerdere generaties onder liggen zijn altijd weer mooi om even te lezen.

Terug naar de Schotse Hooglanden.

Onlangs ben ik nog weer terug geweest naar het reestdal om nog een aantal opnames te maken van de Schotse Hooglanders. Deze keer heb ik al m’n moed bij elkaar geraapt en ben ze tot op enkele meters genaderd. Pas dan krijg je echt een indruk van hun woeste uiterlijk en enorme hoorns. Zodra ze je aanwezigheid opmerken gaan de koppen omhoog en blijf ik stilstaan. En zodra ik zeker weet dat het sfeertje bij de koeien helemaal relaxt is kom ik naderbij. Verder zijn ze in tegenstelling tot andere koeienrassen totaal niet nieuwsgierig en laten je ongemoeid als jij hen met rust laat. Voor mij zijn het één van de mooiste en meest indrukwekkende onderwerpen die ik voor m’n lens heb gehad.