Mini Vuurwerkshow.

 

Enkele dagen geleden hing er een vreemde zwaveldamp in m’n huis. Ik had enkele pakken lucifers gekocht om mee te experimenteren en uit te proberen  of ik het ontbranden van zo’n luciferskop kon vastleggen. Om het een beetje close te krijgen moesten alle tussenringen op de macro wat betekent dat je een scherptediepte van hooguit 2 mm overhoudt. Dan moet er dus vanaf statief gewerkt worden, en om de opstelling helemaal goed te krijgen heb ik de luciferskop in een wasknijper geklemd. Je ontsteekt de kop met een aansteker en op het moment dat de kop ontbrandt druk je de ontspanknop in. Als je dit proces goed wil belichten moet je de camera manueel instellen.

Voor diegenen die de waarden willen weten die ik heb gebruikt :

• Iso waarde                                              160
• Diafragma                                               F 14
• Sluittijd                                                    1/100 sec.

Doe dit niet met een compactcamera waarbij je vaak het onderwerp tot op enkele centimeters moet benaderen voor het macro effect. Er vliegen brandende stukjes zwavel van de kop en als zo’n spettertje op je lens terechtkomt weet je wat je kan vragen voor je verjaardag.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Feestverlichting Met Gelballetjes.

 

Wie kent ze niet, Gelballetjes in allerlei vrolijke kleuren. Ze worden gebruikt ter decoratie in glazen potten en vazen als een fleurig vulmiddel. Deze waterachtige stuitballetjes worden door mij gebruikt om foto experimenten mee uit te voeren.

Hier laat ik eens zien hoe dat in z’n werk gaat. Ik heb hier mijn 100 mm macro objectief op de camera gezet met alle tussenringen voor een extra vergroting want deze balletjes zijn niet groter dan zo’n 7 mm. De opstelling zoals íe hier is bestaat uit een glazen bakje waarop de balletjes liggen. Het verkreukelde vel papier achter het bakje zorgt voor sfeervolle reflecties  en de ledlampjes kan ik voorzien van glazen met verschillende kleuren. Bij deze opstelling heb ik een blauw glaasje gebruikt. Ook achter het papier staat een ledlampje opgesteld dat door het papier heen schijnt. De camera moet absoluut op het statief en je moet de zelfonspanner activeren want ook het indrukken van de ontspanknop veroorzaakt bewegingsonscherpte vanwege de lange sluittijden.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Surinaamse Peper ( Adjuma)

Voor wie uitgekeken is op Spaanse peper of Sambal heb ik een echte aanrader. Dan zou je echt eens Surinaamse peper (adjuma) moeten proberen. Niet alleen veel en veel scherper maar dit pepertje verspreid in tegenstelling tot z’n Spaanse soortgenoot ook een heerlijke geur en heeft een verukkelijke smaak. Één peper door een pan nasi staat garant voor zweet op je voorhoofd tijdens het eten. Ook is deze peper rauw in kleine stukjes gesneden een prikkelende delicatesse op een boterham met vleeswaar of vis. Deze pepers kan je gerust snijden zonder handschoenen. Mocht je tijdens het snijden of enkele uren later jeuk krijgen aan ogen of genitalién, kan je gerust even wrijven of krabben hahahaha.

 

 

 

 

High Key & andere experimentjes.

Zo tijdens de winterdagen zal je mij weinig buiten zien fotograferen. Ik kijk graag naar winterlandschappen maar het idee om daarvoor de kou te moeten trotseren met een camera die je niet in je binnenzakje kan verbergen trekt me niet zo aan. Vandaar dat ik een slaapkamer heb ingericht als een fotografie werkplaatsje waar ik naar hartelust kan stoeien met opstellingen en fotoapparatuur zonder iedere keer alle rotzooi weer op te moeten ruimen. Dit kamertje heeft één groot raam waarvoor ik een licht getint rolgordijn kan laten zakken wat een redelijk diffuus licht verspreid. Ideal dus voor het experimenteren met High Key fotografie. Een duidelijke beschrijving van High Key heb ik even van internet gehaald en luid als volgt:

Zacht en delicaat, dat is de essentie van een high key foto, die vooral uit lichte tinten bestaat. Dus: een lichte achtergrond, een lichte voorgrond en zachte belichting. In de lichte partijen moet echter nog wel voldoende detaillering zichtbaar zijn, maar schaduwen ontbreken. Vaak wordt voor de belichting een softbox gebruikt, aangevuld met andere lichtbronnen en reflectieschermen om eventuele schaduwen in te vullen totdat ook die helemaal licht worden. De enige donkere partijen in een highkey zijn de contouren van het onderwerp.

Deze vorm van fotografie doet ’t ook erg goed bij portretfotografie. Typ maar eens ‘High Key’ in ‘Google afbeeldingen’

Deze vaas heb ik dus schaduwloos moeten belichten, zonder gebruik van softboxen een hele klus maar het is te doen. Daarna breng je de kleurtinten van onderwerp en achtergrond dichter bij elkaar door met de kleurtjes te schuiven waarna je het contrast aan de randen terugbrengt waardoor het lijkt alsof de vaas vanuit het niets tevoorschijn komt.

 

 

 

Deze teddybeer is ongeveer op dezelfde wijze vastgelegd als de vaas. De kleurtemperatuur is hier behoorlijk laag gezet waardoor het onderwerp een beetje een winterse uitstraling krijgt.

 

 

Ook m’n sportgympen moesten er aan geloven.

 

 

Even een heel ander experiment met dit  kapottte sleuteltje dat ik heb vastgelegd met m’n macro objectief. Na het vinden van een bijpassende ondergrond in de vorm van een kei heb ik dit sleuteltje in diafragmavoorkeuze met een zo groot mogelijk diafragma van f 2.8 vastgelegd om de ondergrond zo vaag mogelijk te maken waardoor het onderwerp beter uit de foto springt. Deze foto is in een bijna donker omgeving gemaakt en vanaf links belicht met een blauw ledlampje. Bij deze foto is met een belichtingstijd van 2.5 sec een statief onontbeerlijk.

 

 

Deze transparante steen ligt op een glasplaat en is van onderaf belicht met een ledlamp. Een vel wit papier aan de bovenkant reflecteert het licht en levert een bijzonder lichtschijnsel op. Ook deze foto is met het macro objectief genomen voor een korte scherptediepte.

 

Als laatste een detailopname van een objectief, een Canon EF 28 – 300mm F 3.5 – 5.6 IS USM.