De wijde wereld in II

De wijde wereld in II

 

Hierbij de foto’s van het andere katje dat zo mogelijk nog beweeglijker was dan z’n broertje. Ik krijg wel eens vragen over hoe ik bepaalde onderwerpen fotografeer en met welke instellingen ik dat doe. Voor degenen die dat interessant vinden leg ik dat hierbij uit. Het zal je dan in ieder geval duidelijk worden dat als je het optimale uit je toestel wil trekken je de camera uit die automaatstand moet halen en je moet verdiepen in een lastige materie. Ook voorgebakken instellingen zoals ‘zonsondergang, portret, nacht en landschap’ voldoen negen van de tien keer niet.

Met dit soort onderwerpen die zoveel bewegen is het van het grootste belang dat je de sluittijd kort houd om zoveel mogelijk bewegingsonscherpte te vermijden. in dit geval is tussen de 1/100 & 1/200 seconde voldoende.

M’n camera stel ik in op diafragmavoorkeuze en gebruik ik een groot diafragma (kleine waarde) van f5.6 omdat je bij een groot diafragma je sluittijd verkort en een korte scherptediepte creéert waardoor je oog het eerst naar datgene wat je scherp hebt gesteld wordt getrokken. Ook in & uitzoomen verklent of vergroot de scherptediepte. In dit geval word scherpgesteld op de ogen van de kat. Ook wordt met een groot diafragma de achtergrond vervaagd waardoor je een rustiger beeld krijgt en de aandacht nog sterker naar de delen die scherp zijn wordt getrokken. Dat scherpstellen gaat bij spiegelreflex natuurlijk stukken beter waarbij je met behulp van scherpstelpunten exact op een bepaalde lokatie kan scherpstellen.

Ook het omhoog zetten van de iso waarde helpt de sluittijd te verkorten. Bij de meeste foto’s heb ik een waarde van iso 200 gebruikt. Je kan de waarde natuurlijk nog veel hoger zetten waardoor de sluittijd nog korter wordt maar bij de meeste camera’s begint vanaf een waarde van iso 400 ruis op te treden. De foto oogt dan korrelig en je ziet overal minuscule vlekjes, vooral op grote kleurvlakken. In sommige gevallen heeft die ruis meerwaarde voor een foto maar dat is hier niet van toepassing.

Dit katje is donker van kleur, dat betekent dus wanneer je focust op een donker onderwerp dat er weinig licht teruggezonden wordt naar de lens. Als je de belichting van je onderwerp op de standaardwaarde laat staan, zal de sluittijd net zo lang duren totdat de gewenste hoeveelheid licht op de sensor bereikt is. Dat betekent dat het katje overbelicht wordt waardoor de lichte delen op de kop uitgebeten raken en alle detail verliezen. In geval van een donker getint onderwerp zoals het katje zet ik de belichtingsmeter één of twee streepjes (stop) lager waardoor de donkere tinten ook donker blijven en de lichte tinten niet overbelicht worden. Je verlengt tevens de sluittijd door iets onder te belichten.

En dan is er natuurlijk ook nog het aktiemoment dat soms maar een fraktie van een seconde duurt zoals op de foto hieronder waarbij het katje aan het sprietje ruikt. Je moet dan razendsnel een goede compositie bepalen, en daarin schiet de foto dan ook net tekort doordat ik een stukje van de oren mis.

 

Ruikertje.

 

 

 

Op de uitkijk.

 

 

 

 

Ooooow wat kijk ik scheel.

 

 

 

Stoïcijns.

 

 

 

 

En nou ga ik springen.

 

 

 

 

Hahaaaaaa moet je die vent achter die zwarte doos nou eens dom zien kijken.