Voor een prikkie een Staphorster klederdracht
.
å
.
Wie voor een prikkie een complete Staphorster outfit op de kop wil tikken
had vorige week woensdag 13 augustus in museum Staphorst moeten zijn.
Onder leiding van fotograaf, schrijver en veilingmeester Dirk Kok werd er
een veiling van Staphorster kleding en stoffen gehouden. De kleding hing
aan lange waslijnen en er werd naar hartelust gekeurd en gemeten. Tegen
tienen beklom Dirk het podium en startte de veiling.
.
.
.
.
.
.
.
å
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
å
.
.
.
.
.
.
.
å
.
.
Wie bied er meer dan ééééén euro !!
brulde Dirk tegen het toegestroomde publiek
.
.
å
.
.
.
.
.
.
.
å
.
.
.
.
.
.
.
å
.
.
Er was belangstelling genoeg zo te zien Henk, heb jij nog iets naar je gading kunnen kopen?
LikeLike
Als er nu iemand voor een prikkie…stofjes heeft gekocht…even lief aankijken en kom jij ook in de klederdracht…;)
LikeLike
Eéééén euro…en ik zag geen een hand omhoog….daar zaten er toch bij die wel klederdracht konden gebruiken. 🙂
Toch moeilijk fotograferen met die schaduwen…ziet er goed uit.
LikeLike
1 euro? Je zou zeggen dat alle handen omhoog gingen maar nee dus. 😞
LikeLike
In de tijd dat ik bij de veiling aanwezig was ging er toch zelfs een kledingstuk voor 30 euro naar de hoogste bieder Eveline
LikeLike
Van de beide dames van de eerste foto’s had ik toch liever meer gezicht gezien
en dan het harde licht dat is voor een ieder moeilijk om te fotograferen.
LikeLike
Het mooie van deze fotografie vindt ik dat niets is geregisseerd en dat de vrouwen zich niets van de camera aantrokken maar gewoon hun ding deden. Maakt het voor mij niet makkelijk om hier te werken met licht en schaduwen maar ik hou wel van een uitdaging
LikeLike
Kijken, kijken, maar niet kopen …?
Ik ga voor de tweede foto vamwege de terugkerende blauwe kleur.
LikeLike
Er word wel degelijk verkocht Jan. Iedere vinger is een euro …… en er werden vele vingers opgestoken 🙂
LikeLike
Wel leuk zo’n veiling maar ik zie me nog niet 1,2,3 lopen in klederdracht. Dus dan is zelfs 1 euro nog teveel.
Aan de gezichten van het publiek te zien was het wel een serieuze aangelegenheid.
En Henk was er bij. Nogal logisch dat je wereldberoemd bent in Staphorst en omstreken. 🙂
LikeLike
Moeilijk gaat ook en jij brengt het ook hier weer tot een goed einde.De opkomst is groot want de mensen weten wat ze kopen.Authentieke stoffen die altijd hun waarde zullen behouden.Boeiende reportage Henk.
LikeLike
Boni en de HEMA,…ze zaten er allemaal maar of ze iets hebben gekocht?
Groetjes,…
LikeLike
Had ik het maar eerder geweten Henk.
LikeLike
Ik vind ze erg mooi, die blote nekken, mooi opgespelde sjaawl, allemaal prachtig, ik mis daar geen gezicht bij.
LikeLike
Erg leuk zo’n veiling en als ik in de buurt was geweest had ik komen kijken Henk, 30 euro is echt niet duur, er komen uiteraard wel kosten bij, zoals b.v. opgeld maar dat is zo’n klederdracht dik waard, alleen de stof al! Er zullen wel veel handelaren bij zijn geweest en eerdaags wordt alles peperduur verkocht. Je hebt er weer prachtige foto’s van gemaakt!
LikeLike
Nooit geweten dat de klederdracht daar nog verkocht werd Henk,
maar kennelijk nog wel. Heel bijzonder vind ik dat. Heb je zelf ook nog
wat aan kunnen schaffen?
LikeLike
Nummer twee en drie zijn geweldig, vooral de kleuren spreken me aan!
LikeLike
Vooral de eerste foto heeft mijn voorkeur, omdat je het zoeken ook in het gezicht ziet, maar twee en drie ook heel mooi
LikeLike
Foto 1 is het ook voor mij 🙂
LikeLike
Mooie foto,s Henk. Kledingveilingen in Staphorst komen meerdere keren per jaar voor, niet alleen tijdens de staphorstdagen maar kunnen ook plaatsvinden als een familie de kleding wil verkopen. Voor de Staphorsters in dracht is het een mooie bijkomstigheid je eigen garderobe bij te vullen of je kunt net op zoek zijn naar dat ene stukje stof dat bij je schort past. Deze veling, ook wel goedverkoop genoemd, was ook nog eens heel gezellig. De veilingmeester, pander genoemd, gebruikt veel humor en de namen van het geveilde wordt genoemd. Je kunt er ook als buitenstaander nog veel van leren. Het is uniek in Nederland. Hoofddoeken, ook wel noasedoeken genoemd, gingen weg voor 140 euro, een hemdrok uit de 18e eeuw voor 250 euro en een mannenvestje voor meer dan 100 . Het is spannend als koper om net dat gene te bemachtigen wat je graag wilt hebben, ook al is het soms te duur. Beter te duur dan niet te koop. Afz. De loteling.
LikeLike
Bedankt voor je nuttige aanvulling Johan. Dergelijke bedragen tot zo’n 140 euro heb ik hier niet gehoord maar het kan natuurlijk zijn dat de duurdere stukken als laatste werden geveild. Voor mij was het vooral een mooi uurtje fotograferen waarbij het me opviel dat de Staphorster vrouwen niet koud of warm werden van opdringerige fotografen 🙂 Voor mij op z’n mooist want zo krijg je de meest spontane foto’s
LikeLike