Mijn grootste angst

 

Mijn grootste angst

.

i

.

Ik besef pas echt dat er geen weg

terug is als ik de veiligheidsbeugel  aantrek en mezelf

vastklem in mijn stoel. Alsof iemand een vuist in mijn maag

duwt.  Zenuwen gieren  door mijn keel en  langzaam

begint de adrenaline te stromen.

.

.

.

.

.

i

.

Met een flink ruk grijpt de ketting in je bobslee en daar ga je

omhoog …. hoger …. en alsmaar hoger …. loodrecht omhoog.

De ketting knarst en je bob kreunt en kraakt. Het lijkt eeuwig

te duren maar eindelijk trekt het bakje horizontaal.

.

Oog in oog met mijn grootste angst

.

.

.

.

.

i

.

En daar  stort je dan  met een  oorverdovend geraas

in een peilloze diepte. G-krachten zuigen het bloed

uit mijn hoofd en ik verlies de controle over

mijn sluitspier en mijn bewustzijn

.

.

.

.

i

.

Langzaam kom ik weer bij mijn positieven door een

kinderknuistje dat even stevig aan mijn oor trekt.

Heeeeey opa .. zullen we nog een keer ?

.

i

.

.