Archive for the ‘Fujifilm XF 8-16mm f/2.8 R LM WR’ Tag
De zeespiegel stijgt
.
Een stukje ten
noorden van Steenwijk naast de A32
kijk je op tegen de Woldberg. En nee .. je hebt geen
touwen, klimhaken, helm of klimgordel nodig voor
deze berg maar je staat daarboven op de top toch
maar liefst 18 meter boven de waterspiegel. Dan
staat er bovenop de berg nog een uitkijktoren
die ik hier als een echte nekkraker heb
afgebeeld. En als je daar bovenop
staat zit je 42 meter boven
zeeniveau
.
~~~~
.
….. vluchten kan nog steeds …..
.

.
~~~~
.
Verstrekkende takken
.
Ï
.

.
.
Ï
.
.

.
Ï
.
De paden op
.
vrij als een vogel
vogelvrij
.

.
.
.
Een vleugje Volendam
.
Î
.
….. Aan de Achterweg in Genemuiden …..
.

.
Eén van de weinige straatjes in Nederland
waar een rookverbod van kracht is
… KLIK …
.
Gedenk te Sterven
.
Ϯ
.

.
Ϯ
.
Takken in Takkenhoogte
.
Takkenhoogte is de naam van een natuurgebied
ten noorden van het dorpje Balkbrug. Op je wandeling door het
gebied kom je oog in oog te staan met Schotse Hooglanders en
wilde schapen, maar wat er vooral opvalt is de stilte. Verkeers
geluiden zijn er vrijwel niet te horen. En dat is al best
bijzonder in ons overbevolkte Nederlandje
.
… fingers crossed …
.

.
.
.
.
.

.
.
.
.
.

.
.
.
.
.

.
.
.
kerkgang
.
T
.
dat doet men in
Hasselt
met de roeiboot
.

..
T
.
Een magisch moment
~
Het ruwe weer van afgelopen tijd heeft het peil van het
Zwartewater flink doen stijgen. Dat was vanaf het dijkje bij
Hasselt goed te zien. Het gemaaltje halverwege Zwartsluis
trok er een schuimspoor over het water en aan de horizon
was zich een magisch schouwspel aan het ontwikkelen bij
het licht van de ondergaande zon. Op zo’n moment
realiseer je je weer even hoe mooi onze
planeet nog kan zijn
.

.
.
Nog geen kwartiertje later en enkel honderden meters
verderop is de magie van het moment alweer verdwenen
.
.

.
~
.
Buien met hagel, onweer en windstoten
.
In alle weerjournaals werd er gisteren voor gewaarschuwd, maar
voor een beetje wandelaar is dat geen reden om thuis te blijven.
En zo tegen een uur of 6 tegen de avond sta je aan het eind van
de Leidijk bij de windmolens waar een waterig zonnetje
zich begint te verschuilen achter
naderend onheil
.
~
.

.
Zo’n 3 kwartier later sta je op de rijbaan van de Gorterlaan
het opengebarsten firmament te inspecteren terwijl het
water uit je onderbroek sijpelt
.
~
.
En met nog maar 2 km te gaan
is een naderende inktzwarte lucht wederom te snel
voor mij en krijg je nog zo grofweg een paar kilo hagel over
je vege lijf aleer je de voordeur achter je dicht mag trekken.
.

.
~
.
Desolaat
.
< >
.

.
< >
.