De zeespiegel stijgt

.

Een stukje ten

noorden van Steenwijk naast de A32

kijk je op tegen de Woldberg. En nee .. je hebt geen

touwen, klimhaken,  helm of klimgordel nodig voor

deze berg maar je  staat daarboven  op de top toch

maar liefst 18 meter boven de waterspiegel. Dan

staat er bovenop de berg nog een uitkijktoren

die ik hier als een echte nekkraker heb

afgebeeld. En als je daar bovenop

staat zit je 42 meter boven

zeeniveau

.

~~~~

.

…..  vluchten kan nog steeds   …..

.

.

~~~~

.

Verstrekkende takken

.

Ï

.

.

.

Ï

.

.

.

Ï

.

De paden op

.

vrij als een vogel

vogelvrij

.

.

.

.

Een vleugje Volendam

.

Î

.

…..   Aan de Achterweg in Genemuiden   …..

.

.

Eén van de weinige straatjes in Nederland

waar een rookverbod van kracht is

…  KLIK  …

.

Gedenk te Sterven

.

Ϯ

.

.

Ϯ

.

Takken in Takkenhoogte

.

Takkenhoogte is de naam van een natuurgebied

ten noorden van het dorpje Balkbrug. Op je wandeling door het

gebied kom je oog in oog te staan met Schotse Hooglanders en

wilde schapen, maar wat er vooral opvalt is de stilte.  Verkeers

geluiden zijn er vrijwel niet te horen. En dat is al best

bijzonder in ons overbevolkte Nederlandje

.

…  fingers crossed  …

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

kerkgang

.

T

.

dat doet men in

Hasselt

met de roeiboot

.

..

T

.

Een magisch moment

~

Het ruwe weer van afgelopen tijd heeft het peil van het

Zwartewater flink doen stijgen. Dat was vanaf het dijkje bij

Hasselt goed te zien.  Het gemaaltje  halverwege Zwartsluis

trok er een schuimspoor over het water en aan de horizon

was zich een magisch schouwspel aan het ontwikkelen bij

het licht van de ondergaande zon. Op zo’n moment

realiseer je je weer even hoe mooi onze

planeet nog kan zijn

.

.

.

Nog geen kwartiertje later en enkel honderden meters

verderop is de magie van het moment alweer verdwenen

.

.

.

~

.

Buien met hagel, onweer en windstoten

.

In alle weerjournaals werd er gisteren voor gewaarschuwd, maar

voor een beetje wandelaar is dat geen  reden  om thuis te blijven.

En zo tegen een uur of 6 tegen de avond sta je aan het eind van

de Leidijk bij de windmolens waar een waterig zonnetje

zich begint te verschuilen achter

naderend onheil

.

~

.

.

Zo’n 3 kwartier later sta je op de rijbaan van de Gorterlaan

het opengebarsten firmament te inspecteren terwijl het

water uit je onderbroek sijpelt

.

~

.

En met nog maar 2 km te gaan

is een naderende inktzwarte lucht wederom te snel

voor mij en krijg je nog zo grofweg een paar kilo hagel over

je vege lijf aleer je de voordeur achter je dicht mag trekken.

.

.

~

.

Desolaat

.

< >

.

.

< >

.