Archive for the ‘Heidegebied’ Tag
Viervoeters in Takkenhoogte
.
Lig je oog in oog met een beest dat alle kenmerken van een rund
heeft maar toch een zielige poging doet om een hond te imiteren
.

.
Huh ? breek me de bek niet open joh !!
Heb je m’n horens niet gezien ?
.

.
De argeloze toeschouwer krijgt een
vernietigende blik toegeworpen
.

.
En vervolgens gaat madam er op
hoge poten vandoor
.

.
Staat mevrouw haar frustratie van zich af
te reageren op een onschuldig takje
.

.
Eten met je beste vriendinnen is echt een
beter middel om je ongerief te verwerken
.

.
.
.
Takken in Takkenhoogte
.
Takkenhoogte is de naam van een natuurgebied
ten noorden van het dorpje Balkbrug. Op je wandeling door het
gebied kom je oog in oog te staan met Schotse Hooglanders en
wilde schapen, maar wat er vooral opvalt is de stilte. Verkeers
geluiden zijn er vrijwel niet te horen. En dat is al best
bijzonder in ons overbevolkte Nederlandje
.
… fingers crossed …
.

.
.
.
.
.

.
.
.
.
.

.
.
.
.
.

.
.
.
Leegte in een landschap
.
S
.
De ruimte en leegheid van een landschap. Dat is eigenlijk wat ik wil laten
zien met deze foto. Nou heeft het Park Dwingelerveld echt wel enkele lege
gebieden, maar de leegte is hier wel bijzonder aangedikt door het gebruik
van een groothoeklens, plaatsing van het boompje, en met het ingenomen
standpunt, of liever gezegd ligpunt. Met 14mm op een fullframe body duw
je de horizon een ontstellend eind van je af. De afstand tot de boom lijkt
bedrieglijk ver maar is door de gebruikte beeldhoek niet groter dan zo’n 3
meter. Om het eindeloze gevoel van leegheid in de foto zoveel mogelijk te
versterken moet je dusdanig laag zitten dat de horizon alleen onderbroken
wordt door de boomstam maar je moet ook weer niet zo diep zakken dat
de sprietjes van de halmen op de voorgrond de dieptewerking om zeep
helpen door ze boven de horizon uit te laten steken. Het lukt
allemaal maar net maar het is voldoende om met je
foto een eigen draai aan een stukje
landschap te geven.
.
S
.
De foto heb ik onlangs geplaatst
in een bewerkte versie om er een
desolate, en onheilspellende
sfeer aan mee te geven
.
.… KLIK ….
en vergelijk
.

.
.
S
.
.
Een gevoel van leegte
.
S
.
Het dorre uitgestrekte landschap van Nationaal park Dwingelerveld
dat reeds jaren zucht onder extreme droogte en een hete oostenwind.
Overdag loopt de temperatuur hier op tot ruim vijftig graden.
Tergend langzaam drink ik de laatste druppels water
uit mijn veldfles. Zelfs de blaren op mijn
voeten zijn inmiddels
uitgedroogd
.
S
.
….. hoe kom ik ooit weer thuis …..
.

.
.
S
.
.