Viervoeters in Takkenhoogte

.

Lig je oog in oog met een beest dat alle kenmerken van een rund

heeft maar toch een zielige poging doet om een hond te imiteren

.

.

Huh ? breek me de bek niet open joh !!

Heb je m’n horens niet gezien ?

.

.

De argeloze toeschouwer krijgt een

vernietigende blik toegeworpen

.

.

En vervolgens gaat madam er op

hoge poten vandoor

.

.

Staat mevrouw haar frustratie van zich af

te reageren op een onschuldig takje

.

.

Eten met je beste vriendinnen is echt een

beter middel om je ongerief te verwerken

.

.

.

.

Takken in Takkenhoogte

.

Takkenhoogte is de naam van een natuurgebied

ten noorden van het dorpje Balkbrug. Op je wandeling door het

gebied kom je oog in oog te staan met Schotse Hooglanders en

wilde schapen, maar wat er vooral opvalt is de stilte.  Verkeers

geluiden zijn er vrijwel niet te horen. En dat is al best

bijzonder in ons overbevolkte Nederlandje

.

…  fingers crossed  …

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

 

Leegte in een landschap

.

S

.

De ruimte en leegheid  van een landschap.  Dat is eigenlijk wat ik wil laten

zien met deze foto. Nou heeft het Park Dwingelerveld echt wel enkele lege

gebieden, maar de leegte  is hier wel bijzonder  aangedikt door het gebruik

van een groothoeklens,  plaatsing van het boompje, en met het ingenomen

standpunt, of liever gezegd ligpunt.  Met 14mm op een fullframe body duw

je de  horizon een ontstellend eind van je af.  De afstand tot  de boom lijkt

bedrieglijk ver  maar is door de gebruikte  beeldhoek niet groter dan zo’n 3

meter.  Om het eindeloze gevoel van leegheid in de foto zoveel mogelijk te

versterken moet je dusdanig laag zitten dat de horizon alleen onderbroken

wordt door de boomstam maar je moet ook weer niet zo diep zakken dat

de sprietjes van de halmen op de voorgrond de dieptewerking om zeep

helpen door ze boven de horizon uit te laten steken. Het lukt

allemaal maar net maar het is voldoende om met je

foto een eigen draai aan een stukje

landschap te geven.

.

S

.

De foto heb ik onlangs geplaatst

in een bewerkte versie om er een

desolate, en onheilspellende

sfeer aan mee te geven

.

.…  KLIK  ….

en vergelijk

.

.

.

S

.

.

 

Een gevoel van leegte

.

S

.

Het dorre uitgestrekte landschap van Nationaal park Dwingelerveld

dat reeds jaren zucht onder extreme droogte en een hete oostenwind.

Overdag loopt de temperatuur hier op tot ruim vijftig graden.

Tergend langzaam drink ik de laatste druppels water

uit mijn veldfles. Zelfs de blaren op mijn

voeten zijn inmiddels

uitgedroogd

.

S

.

…..  hoe kom ik ooit weer thuis  …..

.

.

.

S

.

.