Rozen in de wolken.

Deze week ben ik weer aan het experimenteren geweest met bloemen.Deze feestelijke opspeldt roosjes bleven liggen tijdens een diplomauitreiking van één van m’n kids, die mocht ik meenemen. Ik heb ze op een roestvrijstalen plaatje gelegd omdat dat materiaal zo mooi spiegelt. De camera op statief gezet in een zodanige hellingshoek dat de lucht weerspiegelde in het materiaal. Het roosje geplaatst, enkele druppels toegevoegd en handmatig scherpgesteld.

Ook het spelen met belichting levert vaak verrassende resultaten op. Deze foto’s heb ik zwaar onderbelicht en gecompenseerd met een flinke flits die recht van boven kwam. Leuke eigenschap van het materiaal is dat de flits niet hinderlijk terugkaatst zoals bij glas of een spiegel.

Ook dit bloempje heb ik op een niet alledaagse wijze gefotografeerd. Je kan zien van welke richting het licht komt.

Mocht iemand weten wat voor bloem dit is, dan zou ik het graag willen weten.

Deze stokroos heb ik onderworpen aan een inwendig onderzoekje en dan kom je zowaar een suikerspin tegen.

Dit is gewoon onkruid waarvan de knoppen nog uit moeten bloeien. Ook hiervan weet ik de naam niet, dus als iemand ’t weet ?

 

 

 

Kojak de europese korthaar.

Zo’n maand of acht heb ik ‘m al weer, en het was absoluut niet de bedoeling om weer een kat te nemen. Vorig jaar ben ik met de kids naar een landelijke open dag van asiels geweest in Kampen, gewoon om eens te kijken wat er allemaal te zien is. Heel veel dus. Maar liefst 70 katten in kleine hokjes met weinig bewegingsruimte en allemaal schreeuwden ze het uit.

Neem mij, Neem mij, Nee neem mij, en uit alle hoeken klonk het, Neem alsjblieft mij.

Tja, en dan ben je verkocht hé, voor 65 Euries heb je een kat zonder ballen, ontwormd en zoals het een moderne kat betaamt in dit digitale tijdperk, met chip. Zodra hij wegloopt gaan ergens in een centrale alle alarmbellen rinkelen en komt er een speciaal hiervoor opgeleid team in actie om je kat op te sporen, Helemaal toppie. Ik heb eigenlijk nooit spijt gehad van m’n aanwinst en net als z’n baas is het gewoon een bijzonder lief beest. Ook is íe geheel in tegenstelling tot z’n actieve baas ongelooflijk lui zoals je hier ziet.

Heb je die zeikerd weer met z’n zwarte doos.

  

Wordt ik zo ontzettend moe van hé…..

Jaaaaaaaaáááá ik blijf hier echt wel liggen hoor !!!!

Dodelijk vermoeiend, zo’n fotoshoot.

Één nacht alleen ohohoho één nacht alleen. Kom niet bij me kloppen, de deur zit op slot. Laat me nou eens pitten of ik ga kapohohohot. Één nacht alleen. Met de stilte om me heheen, één nacht alleen.

Bekijk ’t maar.

 

Boksen met de Wolfspin..

Deze spin kwam ik onlangs tegen in het bos en een nadere inspectie deed mij vermoeden dat ik hier met een wolfspinsoort te maken had. Het beestje mee naar huis genomen om het eens goed te bekijken onder de macro. En ja hoor, zoals je kan zien heeft het beestje acht ogen en dat is kenmerkend voor een wolfspin. Met z’n kaken is ook niks mis, maar het leukste vind ik z’n gebalde vuisten. Alsof je ieder moment een knal van ‘m kan krijgen. Of zijn het een paar bowlingballen ? Probeer je maar eens voor te stellen dat dit beestje zo’n tien meter groot is zoals je wel eens ziet in horrorfilms, Brrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrr.

Geen Updates.

Ik ben het gekloot op spaces nu eindelijk eens spuugzat. De helft van de tijd is de update pagina ontoegankelijk, een andere keer is het plaatsen van een item onmogelijk. En nu wordt een item niet bij de updates weergegeven. Bij een ander wordt de space spontaan gesloten zonder enige waarschuwing van de heren van MSN. Ben er nu echt kotsmisselijk van, dat je zoiets kan overkomen voor het plaatsen van een verhaal of foto die volgens deze moraalridders niet door de beugel kan. Ik plaats dit even als testje en wanneer dit niet word weergegeven. Staak ik voorlopig het plaatsen van items op de space.

Bloemen uit de vaas.

Vorige week kreeg ik een mooie bos bloemen van dochterlief. Daar ben je als paps absoluut blij mee en had ik tevens de gelegeheid om ze op de gevoelige plaat vast te leggen. Dan haal ik de bloemen voor de gelegenheid uit de vaas, even onder de kraan om op te frissen en wat druppeltjes toe te voegen voor de sfeer. Voor de bovenste foto heb ik als achtergrond de grijze afvalcontainer gebruikt en een afstand van ongeveer één meter aangehouden tussen bloem & container. Dan zo ver mogelijk inzoomen met de lens om de scherptediepte zo kort mogelijk te houden waardoor de achtergrond vervaagt tot een kleurtint en de bloem nog scherper lijkt. 

 

Bij de volgende twee foto’s heb ik de lucht als achtergrond gebruikt wat vaak ook een mooi achtergrond effect oplevert. Vergeet bij opnames met sterk tegenlicht niet in te flitsen anders ziet je bloem er uit als een silhouet. Kan trouwens ook mooi zijn maar is hier niet de bedoeling.

De laatste foto heeft zijn belichting alleen van de flitser gekregen waardoor de achtergrond zwart wordt. Ik heb een los kabeltje waar ik de flitser aan kan bevestigen en heb de flitser vlak onder de bloem gehouden waardoor deze van onderen wordt belicht wat een ongelijkmatige belichting oplevert.

Het zijn Gerbera’s heb ik me laten vertellen. Als iemand weet wat voor bloem de onderste is, hou ik me graag aanbevolen.

Pyjamawants (Graphosoma lineatum, Pentatomidae).

Hoi, ik ben een pyamawants. eigenlijk ben ik een soort reuzenluis en ik heb ook een aantal veel kleinere familieleden, ze leven bijvoorbeeld graag in hoofd of schaamhaar. Ikzelf leef het liefst in het bos. Op een dag lag ik lekker te luieren in het zonnetje op een dooie bloem toen er ineens een lelijke kale kerel met een zwarte doos naderde. Op het moment dat hij mij zag dook hij weg achter z’n zwarte doos. Ik rolde bijna van m’n bloem van het lachen om die grote kerel die als een haas wegdook achter z’n doos bij het zien van een klein wantsje, wat een schijtluis. Maar plotseling kwam er een afschuwelijke flits uit die doos die mij verblindde. Ik verstijfde van schrik.

In blinde paniek probeerde ik te vluchten en natuulijk kan ik vliegen maar mijn vleugeltjes waren verlamd van angst. Toen ik de sterretjes uit m’n ogen had gewreven kwam er weer zo’n vreselijke flits uit die doos. Ik sidderde van angst.

Hij gaf me een gemene duw en ik moest een stuk lopen op de evenwichtsbalk. Ik heb vreselijke hoogtevrees en je kan aan mijn koppie wel zien dat ik  doodsbang ben. En nog steeds waren mijn vleugeltjes verlamd van angst.

En om het helemaal een beetje bont te maken verwijdert die gek ook nog eens alle kleuren uit m’n omgeving. Het is gewoon niet eerlijk, Ik lijk wel een kers op een slagroomtaart. Wel weer aardig van die kale dat je mijn felle rood/zwart gestreepte pyama kan bewonderen. Is ‘ie niet prachtig ??.

Creatief met Engelse drop.

Je kent dat goedje vast wel "engelse drop" mierzoet en meer dan de helft is niet eens drop. Niet te eten dus. Maar toch, al die kleurtjes, daar moet iets leuks mee te doen zijn en ik bedacht dat als je zo’n roze dropje met de macro fotografeert dan krijg je zoiets als beschuit met muisjes ?

Wat zou er gebeuren als je die gekleurde plakje in de knoflookpers stopt ? Maar eens even proberen. Een aantal plakjes in de pers geduwd maar ik kon het er met geen mogelijkheid doorheen persen. Daarom heb ik de pers flink opgestookt boven de gasvlam zodat de suikertroep een beetje kneedbaar werd en met een flinke perswee kwam het gehakt door de molen. Experiment geslaagd.

Foto gemaakt van koraal tijdens een duik op de maagdeneilanden.

Zeekomkommer.

Woensdag Gehaktdag.

Torren en rupsen.

 Onlangs kwam ik in het bos deze tor tegen die lekker lag te zonnen op een blaadje Het beestje trok vooral mijn aandacht omdat het me zo sterk aan een wesp deed denken. Ik heb op internet wat Info opgezocht. 

De kleine wespenbok komt voor in europa, Klein -Azië en Rusland en is in de Benelux een vrij algemene soort die vooral leeft in loofbossen en voornamelijk op boomschors en bladeren wordt aangetroffen. Hij behoort tot de familie boktorren en heeft een langwerpig lijf, vrij lange antennes en sprietige poten. De kleur is zwart met gele dwarsstrepen, hoewel er ook andere kleurpatronen voorkomen zoals geel met zwarte strepen en vlekken.

Beschrijving

Deze boktor lijkt sprekend op een wesp, en dat is niet toevallig. De reden is dat veel vogels en andere predatoren de onschuldige kever met rust laten omdat de meeste dieren, net als mensen, een hekel hebben aan wespen. Dit imiteren van gevaarlijke of giftige soorten door niet-gevaarlijke soorten heet mimicry en komt veel voor in de natuur, hoewel zelden zo gespecialiseerd. Dit dier lijkt zo sterk op een wesp dat zelfs een kenner twee keer moet kijken. De kleine wespenboktor heeft de wesp namelijk op diverse gebieden geïmiteerd;

• De bouw lijkt, omdat het een boktor is, al een beetje op die van een wesp, omdat de poten, met name de achterpoten, langer zijn en het lijf smal en langwerpig. Deze soort heeft zelfs een vrij dichte beharing op het kopborststuk, op het achterlijf veel minder. Ook zijn de antennes minder lang dan bij de meeste soorten, heeft de achterzijde een punt (echter geen angel) en is het kopborststuk groot en rond.
• Dekleuren: vanwege de zwarte basiskleur, de gele dwarsstrepen die zelfs doorlopen op de buik, roodbruine poten en antennes in dezelfde kleur maar met een zwart uiteinde;
• Ook de vlucht is afgekeken, deze boktor vliegt niet recht op het doel af maar zigzagt een beetje;
• Het gdrag is zeer beweeglijk en druk; hij is altijd in beweging, loopt net zoals wespen een beetje zijwaarts en zwaait onrustig met de antennes.

Lekker opwarmen in de zon.

Perfecte imitator.

Met z’n prachtige achterpoten en felle kleuren.

Rups van de Donsvinder.

Zo kan je z’n haardracht ut de zestiger jaren nog beter zien.